فايل - تأثیر عصاره آویشن شیرازی (Zataria Multiflora) بر عملکرد، جمعیت میکروبی روده و ثبات ...

۰۶/۰

۰۸/۰

SEM

۰۰۰۱/۰>

P- value

a b حروف غیر مشابه در هر ستون بیانگر وجود تفاوت معنیدار بین تیمارهای آزمایشی میباشد (۰۵/۰P<).
^*تیمارها به ترتیب شماره عبارتند از: تیمار ۱- گروه شاهد (جیره پایه بدون استفاده از عصاره آبی آویشن شیرازی)، تیمار ۲- جیره پایه + ۵/۰ درصد عصاره آبی آویشن شیرازی از ابتدا تا پایان دوره پرورش، تیمار ۳- جیره پایه + ۱ درصد عصاره آبی آویشن شیرازی از ابتدا تا پایان دوره پرورش.
گزارش شده است که اسانس گیاه آویشن شیرازی از رشد همه میکروارگانیسمها به خصوص گونههای گرم منفی جلوگیری میکند [Sharififar et al, 2007., Rota et al, 2008]. از جمله ترکیبات مهم در گیاه آویشن شیرازی کارواکرول میباشد که باعث تحریک رشد باکتریهای لاکتوباسیلها شده که نقش مهمی در بهبود عملکرد پرنده دارد [Tschirch, 2000]. برخی محققین دریافتند که لاکتوباسیلوسها قادرند ترکیبات فنولی ( که از جمله ترکیبات موجود درآویشن شیرازی است) را جهت تأمین انرژی برای متابولیسم سلولی مورد سوخت و ساز قرار دهند [Garcia-Ruiz et al., 2008]. همچنین تیمول به دست آمده از آویشن باعث کاهش شمار باکتریهای کلیفرم در شیرابه هضمی جوجههای گوشتی شد [Cross et al., 2004].
مکانیسم عمل ممکن است به گونهای باشد که مواد فعال موجود در عصارههای گیاهی با نفوذ به ساختمان غشای باکتریهای بیماریزا، سبب تغییر انتقال یون H⁺ و K⁺ در پروتئین ناقل غشاء شده و با اختلال در واکنشهای آنزیمی ATP سنتتاز، منجر به مرگ سلول خواهند شد [Bolukbusi and Erhan, 2007].
۳-۴-۲- تأثیر تیمارهای آزمایشی بر فلور میکروبی روده در سن ۴۲ روزگی
نتایج به دست آمده از تاثیر سطوح مختلف و همچنین مدت زمان استفاده از عصاره آویشن شیرازی بر جمعیت دو گونه میکروبی ایلئومی در جدول ۳-۱۴ ارائه شده است. نتایج به دست آمده از تعیین جمعیت میکروبی بعد از ۴۲ روز آزمایش حاکی از آن است که استفاده از هر دو سطح ۵/۰ و ۱ درصد به مدت ۴۲ روز به طور معنیداری شمار باکتریهای اشرشیاکلی را کاهش و باکتریهای لاکتوباسیل را در مقایسه با گروه کنترل به افزایش داد ( ۰۵/۰P<). اما استفاده از هر دو سطح آن به مدت یک هفته و دو هفته تفاوت معنیداری را در شمار باکتریهای مورد بررسی در مقایسه با گروه شاهد ایجاد نکرد (۰۵/۰P>).
جدول ۳-۱۶: تأثیر سطوح مختلف آویشن شیرازی و مدت استفاده از آن بر جمعیت میکروبی ایلئومی
در سن ۴۲ روزگی